پتروشیمیها با هدف خلق ارزش افزوده و جلوگیری از خامفروشی راهاندازی شدند و تا به امروز تاثیر مثبتی بر ارزآوری و به دنبال آن اقتصاد کشور داشتهاند. اما در کمال تعجب و نهایت تاسف، چرخ یکی از پتروشیمیها که اتفاقا درآمدش تاثیر مستقیم بر فرهنگیان کشور دارد، لَنگ میزند و نه تنها به درستی نمیچرخد، بلکه همین روزهاست که گردونهی رقابت حذف شود و امید فرهنگیان را ناامید کند.
روی سخنمان با وزیر آموزش و پرورش است، وزیری که تامین معیشت، پاکترین قشر جامعه یعنی معلمان در دست اوست، با کمی تحقیق و تفحص در حسابهای مالی و روند کاهشی که پتروفرهنگ در پیش گرفته است، به خوبی درمیابید، جلوی ضرر را از هرکجا که بگیرید، منفعت است و این مجموعه عظیم پتروشیمی، نیاز به خانهتکانی مدیریتی دارد.
جهش تولیدی که قرار بود به مشارکت مردم محقق شود، به افولی بیپایان تبدیل شده است و چشمهای نگران معلمان را به رصد اخبار ناامیدهکننده وا داشته است. بزرگترین هلدینگ موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان، قرار بود، مامنی باشد، با روندی که مدیران چند روزه و چندماهه در پیش گرفتند، دغدغهی هر روزهی سرمایهگذاران اصلی شده است. زیاندهی پتروشیمیهای زيرمجموعه پتروفرهنگ، نشان از سوءمدیریت دارد و خلاصی از چنین وضعیتی، نیازمند ورود جدی وزیر آموزش و پرورش دارد. انتصابات فلهای و بدون در نظر گرفتن شايستگي، تجربه، تعهد و تخصص مدیران، ضربهی مهلکی به سودآوری و پیشرفت طرحهای در دست اجرا زده است، به طوری که ترازهای مالی بیشاز شرکتهای زیز مجموعه منفی و نهایت صفر باشد. البته در این میان نباید از انتصابات فامیلی و تحمیلی هم غافل بود.
اگر نگاهی گذرا به اخبار بزرگترین هلدینگ فرهنگیان کنید، شمارشهای معکوس راهاندازی پروژهها را یکی پس از دیگری میبینی، اما هربار تعویق باعث شده، حساب شمارشها از دستمان برود.
سخن کوتاه کنیم، پتروفرهنگ بزرگترین هلدینگ فرهنگیان، حال و روز خوشی ندارد و هر آن ممکن به حالت اهتزار درآید. اولین و مهمترین اقدام، برکناری مدیران فعلی و به کارگیری افراد شایسته و لایق است. نجات کشتی به گل نشسته پتروفرهنگ که هر آن بیم غرق شدنش میرود، عزمی جهادی طلب میکند. همين امروز هم دیر است.